Pieterpad 2021



Zaterdag 23 oktober 2021  Groningen 23 km
Het afgelopen jaar heb ik diverse korte trips gemaakt waar ik in verband met Coronamaatregelen nog niet naar het buitenland kon gaan. Zo ben ik een keer naar Brabant gefietst en heb ik net voor de Belgische grens een paar dagen gewandeld. Ik ben ook een keer naar Zuid-Limburg gefietst en ook daar heb ik een paar dagen gewandeld. Eén wandeling was op de Sint-Pietersberg. Toen ik terug naar huis fietste kwam ik in het midden van Limburg een jonge man tegen die het Pieterpad aan het lopen was.

Om het 60 jarige huwelijk van mijn ouders te vieren ben ik samen met mijn ouders en mijn zussen een lang weekend naar Epen in het uiterste zuiden van Limburg geweest. We hebben dat weekend ook veel gewandeld, onder andere op de Sint-Pietersberg. Samen met het feit dat ik sinds de eerste lockdown diverse wandelingen heb gemaakt allemaal redenen om op het idee te komen om het Pieterpad te gaan lopen.
Afgelopen zomer heb ik de eerste etappe van Pieterburen naar Winsum gelopen. Vandaag heb ik met Anne en Nicky afgesproken in Winsum. Om 8.30 uur ben ik op het station in Lent en een paar minuten later zit ik in de trein naar Arnhem. In Arnhem heb ik veel tijd om over te stappen op de trein naar Zwolle. De trein naar Zwolle heeft 15 minuten vertraging. Ik wandel om de tijd te doden door het mooie station van Arnhem. Ik ga maar 5 dagen wandelen, toch begin ik een beetje vakantiegevoel te krijgen. Op Schiphol heb ik al diverse keren aan de begin van een vakantie een leesboek gekocht. Nu ik ga wandelen is het niet handig om een zwaar en dik leesboek te kopen, maar ik doe het toch.
In Zwolle blijkt dat de trein naar Groningen ook vertraging heeft, waardoor ik mijn aansluiting niet mis. Gelukkig is de vertraging van deze trein maar 5 minuten. Daardoor kan ik nog wel de volgende trein van Groningen naar Winsum halen.

In Winsum heb ik met Anne en haar man Ruben afgesproken. Ze zijn gisteren in Pieterburen begonnen en lopen vandaag en morgen mee. Een half uur later komt Nicky. Haar man heet ook Ruben. Hij loopt niet mee, maar zal vanavond in ons hotel ook mee eten.
Winsum is een mooi dorp en de eerste kilometer langs het Winsumerdiep is een fraaie start van deze etappe. Daarna lopen we door een open landschap. We volgen de route zoals Anne die op haar telefoon heeft staan. Ik heb zelf een track gemaakt aan de hand van het routeboekje dat ik gekocht heb. Volgens Anne had ik beter de track van de website van het Pieterpad kunnen downloaden. Nu heb ik de laatste routewijzigingen niet in mijn track staan.
We lopen door tot Garnwerd. Op de dijk van het Rietdiep gaan we op een bankje zitten. We hebben zicht op het dorp aan de andere zijde van het Rietdiep terwijl we een paar broodjes eten. Na de overvloedige regenval van gisteren is het vandaag gelukkig droog. Af en toe schijnt de zon en het is 13 graden.

Door de weilanden rond het Rietdiep lopen we naar het zuiden. Bij het Van Starkenborghkanaal moeten we een omweg maken. De route steekt bij de Paddepoelsterbrug t’rug het kanaal over. Helaas is de brug aangevaren en daarna weg gehaald. Eenmaal aan de zuidzijde van het Van Starkenborghkanaal houden we pauze op een bankje tegenover de plaats waar eens de brug naar Paddepoel lag. Op een bouwhek voor het bruggenhoofd is een spandoek gehangen. Op het spandoek heeft iemand met een stift geschreven dat fietsers en wandelaars nog maar dromen van een brug.
Na de pauze lopen we al snel in de buitenwijken van Groningen. Het wordt steeds drukker in de stad naarmate we het centrum naderen. We lopen door het Noorderplansoen. Bij een paviljoen is het gezellig druk en stoppen we een paar minuten. Daarna lopen we langs de Noorderhaven en fraaie grachtenpanden langs de A. In de binnenstad is het druk op straat. Bij het Groninger Museum en het station verlaten we de binnenstad weer.

Hier begint de volgende etappe in het routeboekje. We hoeven gelukkig nog maar een paar kilometer langs het Hoornsediep naar het hotel dat we geboekt hebben. Onze voeten beginnen moe te worden. Bij een supermarkt kopen we nog broodjes voor morgen.
Net voor zonsondergang zijn we in het hotel. Na het douchen eten we met zijn vijven in het gezellige restaurant. Nadat ik met Ruben een spelletje tafelvoetbal heb gedaan, rijdt Ruben naar het hotel waar we morgen zullen overnachten. Hij is pas later op het idee gekomen om naar Groningen te komen en kon geen extra kamer meer boeken in ons hotel van vanavond.

Maandag 25 oktober 2021  Paddenstoel Highway 31 km
Gisteren zijn we met prachtig zonnig weer naar Zeegse gewandeld. Anne en Ruben zijn op het einde van de dag naar huis gereden. Ik ben nu met Nicky en Ruben in een groot hotel in Zeegse. We hebben om 7.30 uur afgesproken in het restaurant om te ontbijten. Na het ontbijt gaat Ruben voor een werkafspraak naar Groningen. Samen met Nicky wandel ik verder naar het zuiden.
Door de bossen wandelen we naar het Schipborgsche Diep. Na een brug over het Schipborgsche Diep wandelen we al snel de Gasterse Duinen in. De heidevelden in dit stuifduingebied hebben een prachtige bruine herfstgloed. Nicky doet bij de eerste regendruppels haar regenbroek aan en ik ga voor het eerst mijn paraplu gebruiken. Onze rugzakken beschermen we met de regenhoezen.

In Gasteren drinken we op een bankje een kopje thee in de motregen. We hebben vandaag een etappe van 31 kilometer gepland. We vragen ons af of wel in staat zijn om zo een lange etappe te lopen. Nicky droomt al van een makkelijke busrit naar Schoonloo.
Na de pauze wandelen we door het mulle zand van het Ballooërveld. Na de drukte van gisteren, lijkt het vandaag of we alleen op de wereld zijn. De wandelroute over de heidevelden is schitterend. Voor het einde van het Ballooërveld is een cirkel van zwerfkeien gebouwd.  In het midden staat een grote steen, waarachter we een korte pauze houden. Achter de grote steen zitten we uit de regen miezer.

Als we weer verder lopen zien we al snel de kerktoren van Rolde. In Rolde verlaten we de route om in het dorp boodschappen te doen. Eerst gaan we bij de bakker thee drinken en een saucijzenbroodje eten. Dit is de enige plek waar we vandaag binnen kunnen zitten. Voor we Rolde uit lopen doen we boodschappen voor het eten van vanavond.
Bij Rolde lopen we niet meteen terug naar het Pieterpad. We lopen een paar kilometer evenwijdig aan het Pieterpad over het fietspad langs de Gieterstraat. Vlak voor het viaduct onder de N33 komen we weer op het Pieterpad. Hier nemen we weer plaats op een bankje om thee te drinken.
In de verte ziet Nicky iets wits. Ik loop er naar toe. Het is een prachtige grote paddenstoel. In de ochtend hebben we ook al diverse prachtige paddenstoelen gezien. Samen met het fraaie landschap is dit dan ook de reden dat we ondanks de regen vandaag al veel foto’s gemaakt hebben.

Na de N33 lopen we eerst door open landschap en daarna steeds meer door bossen. Het is een fraaie afwisselende route. We zien steeds meer schitterende paddenstoelen. We hebben het gevoel dat we niet op de “Hunebed Highway”, maar op de “Paddenstoel Highway” lopen.
De laatste 6 kilometer zijn we moe. Op elk bankje waar we langs lopen houden we even pauze. Net voor zonsondergang komen we bij camping “De Warme Bossen”. Hier hebben we een leuke lodge/chalet gehuurd. We koken zelf deze avond.

Woensdag 27 oktober 2021  Terug naar huis 20 km
De afgelopen 2 dagen hebben we in totaal ruim 60 kilometer gewandeld. Dat is een behoorlijk lange afstand voor onze ongetrainde voeten. We zijn blij dat we vandaag weer een normale etappe lopen uit het routeboekje. De afstanden van de etappes is 13 tot 24 kilometer. Omdat het voor dit deel beter uit kwam heb ik 6 etappes in 5 dagen gepland. Misschien kunnen we de volgende keer beter de etappes uit het boekje aanhouden of maximaal ruim 20 kilometer lopen per dag. Of misschien zijn we de volgende keer beter getraind na deze trip.
Vandaag lopen we van Sleen naar Coevorden. Dat is een afstand van 20 kilometer. In de B&B  in een woonwijk van Sleen krijgen we een prima ontbijt. Bij het vertrek mogen we ook nog een appel meenemen van de appelboom in de achtertuin. Na de bossen en heidevelden van de afgelopen dagen hebben we vandaag een meer open landschap met veel weilanden.

In Holsloot zijn we blij dat we binnen thee kunnen drinken bij een camping. Achter in het deel van een boerderij kunnen we even heerlijk onderuit zitten op een zitbank. Het is zelfbediening en vooral fijn om even op te drogen van de miezerregen buiten.
Vlak voor het dorpje De Haar is onze volgende stop bij een bankje tussen de bomen langs het spoor. We lopen hier een stuk over een (LF) lange afstand fietsroute. Ik ben hier al een paar keer geweest. Daarna is er in De Haar en het volgende dorp Dalerveen geen gelegenheid om ergens binnen iets te gaan drinken. Vlak voor we Dalerveen uit lopen komen we langs een lagere school. Een jongen komt achter ons aan rennen met de vraag of we iets te drinken willen kopen voor het goede doel. We willen geen extra gewicht aan frisdrank meedragen. Nicky wil wel een zakje cup-a-soep kopen. We betalen 5 euro. Het wisselgeld is voor het goede doel.
Door enorme weilanden lopen we naar westen naar het volgende bankje dat we op de kaart zien. Daar maakt Nicky de cup-a-soep op. Ik drink thee en eet brood met een gekookt ei dat ik van het ontbijt over heb gehouden. Een kilometer na dit bankje is een oude Joodse begraafplaats. De begraafplaats heeft een kleine grafheuvel waarop alleen één “nieuw” graf op te zien is. Vijf jaar geleden was ik hier toen ik met mijn vader een deel van het “Rondje Nederland” aan het fietsen was.

De laatste kilometers naar de stad Coevorden beginnen onze voeten te zeuren. De laatste loodjes wegen natuurlijk zwaar. In een park stoppen we nog even bij een bankje. Niet te lang, want we verlangen naar het einde van de tocht. Eenmaal in de binnenstad lopen we meteen door naar het station. Om 15.30 uur nemen we de trein. Nicky stapt uit in Deventer, waar ze door Ruben opgehaald wordt om nog een paar dagen naar Enschede te gaan. Ik ga verder met de trein naar Lent, waar ik op een oude fiets terug fiets naar huis.

Dinsdag 28 december 2021  Logistieke operatie 22 km
Voor de tweede keer dit jaar heb ik een wandeltrip van 5 dagen gepland. Ik wil nu etappe 8 tot en met 12 lopen van het Pieterpad. Een paar weken geleden heeft Bart aangegeven dat hij 2 dagen mee zal lopen. Henri zal de laatste dag mee lopen. Na de afkondiging van een nieuwe lock down blijkt dat Nicky ook weer tijd heeft om de eerste 3 dagen mee te lopen.  Op het laatste moment hebben Anne en Ruben zich nog aangemeld om de eerste 2 dagen mee te lopen. En vandaag zal ook de vader van Ruben mee lopen.

Al met al is het een hele logistieke operatie geworden. Gisteren ben ik met de trein van Nijmegen naar Coevorden gegaan. Nicky en Anne zijn beide met hun auto gekomen. Nicky zal meelopen tot Hellendoorn. Daar heeft ze haar auto geparkeerd. Anne en Ruben hebben Nicky op gehaald in Hellendoorn en zijn daarna naar Coevorden gereden. De auto van Anne en Nicky hebben ze in Coevorden bij het station geparkeerd.
Met zijn vieren hebben we gisteren de achtste etappe van Coevorden naar Hardenberg gewandeld. In Hardenberg ben ik samen met Nicky naar het station gewandeld. Anne en Ruben zijn nog 6 kilometer verder gewandeld naar Rheeze. Ondertussen ben ik met Nicky met de trein terug naar Coevorden gegaan en hebben daar de auto van Anne en Ruben opgehaald. Vervolgens zijn we Anne en Ruben op gaan halen in Rheeze en daarna door gereden naar het hotel in Ommen dat ik voor 2 nachten geboekt had. Anne en Ruben zijn naar een huisje in de buurt gereden die de ouders van Ruben voor een korte vakantie gehuurd hebben.

Na het ontbijt op mijn kamer nemen Nicky en ik vanaf Ommen de trein naar Hardenberg. In Hardenberg beginnen we aan etappe 9. Na het stadscentrum steken we de Vecht over. Langs de buitenwijken van Hardenberg wandelen we langs de Vecht naar het zuiden. Na een paar kilometer wandelen we langs een wildwaterkanobaan. Ondanks de slechte weersvoorspelling komt de zon even door de wolken.

Onder de N343 lopen we door een tunnel. De wanden zijn beschilderd door een kunstenaar en een basisschool. We maken foto’s van de muurschilderingen. Ten zuiden van de laatste huizen van Hardenberg gaan we op een bankje zitten. We zijn iets te vroeg voor onze afspraak in Rheeze met Anne, Ruben en zijn vader. Nicky drinkt een kopje thee. Lang kunnen we niet genieten op het bankje, want het begint te regenen. Nicky doet haar regenbroek aan. Ik loop al in regenkleding. Op de mooie brink van esdorp Rheeze komen we gelijk aan met het busje van de vader van Ruben.
Vanaf Rheeze wandelen we met zijn vijven in de regen verder. Volgens de huidige Corona-regels mag je maar met 2 personen lopen. Wij denken dat het wandelen in de open lucht geen besmettingsgevaar op levert en rekken deze regels dus voor ons zelf een beetje op. Al snel lopen we door bossen, waardoor we weinig last hebben van de regen. Als we uit de bossen van het Diffelerveld komen staat er een picknicktafel. Hier eten we onze lunch.

Na een open gedeelte van de route, steken we bij een stuw de Vecht weer over. Al snel daarna lopen we de bossen in die op de stuifduinen langs de Vecht staan. Op één plaats hebben ze het bos met de toplaag verwijderd om een deel met stuifduinen te herstellen. In tijden waarin we meer bomen nodig hebben vind ik dit wel een rare manier van natuurherstel. Gelukkig zijn de zandverstuivingen wel mooi en een leuke afwisseling in het bos.
Nadat we de spoorlijn naar Coevorden zijn over gestoken, zien we iets verderop de stuifduinen van de Sahara. We lopen niet door naar de Sahara, maar buigen af richting Ommen. De laatste twee kilometers naar Ommen gaat het steeds harder regenen. We zijn blij dat net op tijd bij ons hotel zijn. Het regent inmiddels behoorlijk hard. Anne en Ruben brengen de vader van Ruben terug naar Rheeze en rijden daarna naar huis.
Zodra het op het einde van de middag droog is, wandel ik naar de supermarkt van Ommen om brood te kopen. Om 18.00 uur hebben we weer, net als gisteren, een heerlijk 3-gangen menu op mijn slaapkamer. In het routeboekje zien we dat we morgen over de Besthmenerberg en de Archemerberg lopen. Nicky stuurt als grapje Bart een appje dat hij zijn bergschoenen mee moet nemen. We hebben morgen in de ochtend met Bart afgesproken op station Ommen.

Vrijdag 31 december 2021  Carbidschieten 19 km
Voor 9.30 uur staat Henri bij me voor de deur. Ik ben weer thuis. Eergisteren is Nicky, na het wandelen van de tiende etappe, vanaf Hellendoorn naar huis gereden. Gisteren heb ik samen met Bart de elfde etappe naar Holten gewandeld. Daarna zijn we beide met de trein naar huis gegaan. Vandaag ga ik met Henri de twaalfde etappe van Holten naar Laren wandelen.
We rijden met 2 auto’s naar Laren. Henri parkeert zijn auto in Laren. We rijden daarna naar Holten waar ik mijn auto parkeer bij het station. Na een paar dagen wandelen door heuvels met heel veel bos van onder andere de Holterberg hebben we vandaag een vlakker en open landschap.
Het is de warmste oudejaarsdag die we hebben mee gemaakt. Op de kaart lijkt de route door het open gebied wat saai. Nu we er wandelen is het best een leuke route. Mede door de vele bomen die overal staan lijkt het gras- en akkerland veel minder open.

Het verkoop van vuurwerk is verboden dit jaar. Toch horen we de hele dag vuurwerk. We zijn in de achterhoek. Dus naast het vuurwerk horen we ook veel knallen van carbid-schieten.
Langs de route staan allemaal paaltjes met een bordje met een jaartal. Aan de paaltjes hangt ook een kubus die je rond kunt draaien. Zo kun je op vier zijden van de kubus een stukje geschiedenis lezen van dat jaar. Zo lezen we dat in 1247 Nijmegen in handen is gevallen van graaf Otto de tweede van Gelre en Zutphen. Nijmegen heeft hierdoor maar kort kunnen genieten van de status als Rijksstad die de Duitse koning Hendrik de zevende aan Nijmegen geschonken had.

Langs de Schipbeek lopen we door een laan met grote oude bomen. Twee kilometer daarna hebben we de verrassing van de dag. Langs de weg is een rustpunt. Hier kunnen we in een kleine houten prieeltje plaats nemen voor een pauze. We kunnen er zelfs thee maken en er liggen koeken voor bij de thee. In een lock down waar je nergens binnen mag zitten is dit een geweldige verrassing.
Voor Pieterpad-wandelaars hebben ze ook rood-witte poppetjes gemaakt met het verzoek om geld over te maken naar het KWF kankerfonds. Ik neem 1 poppetje mee en zal vanavond € 10,-- over maken.
Na onze pauze lopen we door de bossen van landgoed Verwolde. Even regent het, maar in het bos merken we daar weinig van. Op het einde van de bossen komen we bij Huis Verwolde. In het routeboekje staat een stukje geschreven over dit landhuis. Het huis was eigendom van de familie Van der Borch van Verwolde. In de Franse tijd verloor de adel veel van haar voorrechten, zo lees ik in het boekje. De familie heeft het huis nog kunnen behouden tot 1977 toen het werd verkocht aan de Stichting Vrienden der Gelderse Kastelen.

Een paar kilometer na Huis Verwolde komen we aan in Laren. Met de auto van Henri rijden we naar de Holterberg. Daar parkeren we de auto. Ik ben hier gisteren met Bart al geweest, maar Henri wil ook even naar het uitzichtpunt op de Holterberg. Zo wandel ik voor de tweede opeenvolgende dag op de Holterberg. Na het uitzichtpunt lopen we terug naar de auto. Henri zet me af bij het station waar mijn auto staat. We rijden beiden terug naar huis en we spreken af om in de avond samen oud en nieuw te vieren.